به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، به منظور احیای میکروبیوم در وضعیت طبیعی، محققین باکتریوتراپی مانند پیوند میکروبیوم مدفوع یا استفاده از پروبیوتیک ها را ایجاد کرده اند اما تاکنون رویکرد فیزیولوژیکی برای این امر ارائه نشده است.

در مطالعه ای جدید با استفاده از موش ها، پروفسور تاشیما و همکارانش در دانشگاه هوکائیدوی ژاپن دریافته اند که مولکول R-اسپوندین1 سلول های بنیادی روده ای را برای تمایز به سلول های پانت روده ای تحریک می کند. این سلول ها در ترشح پپتیدهای ضد میکروبی نقش دارند که شامل آلفا- دفنسین ها(α-defensins) است که فعالیت ضد میکروبی قوی و انتخابی بر علیه باکتری های پاتولوژیک دارد. زمانی که آن ها R-اسپوندین1 را برای موش های سالم تجویز کردند مشاهده کردند که افزایش قابل توجهی در تعداد سلول های پانت و مقدار ترشح آلفا- دفنسین ها صورت گرفت ولی تغییر قابل توجهی در میکروبیوم گوارشی مشاهده نشد. این نشان می دهد که آلفا دفنسین ها میکروب های سیمبوتیک لوله گوارش سالم را نمی کشند.

در ادامه آن ها از موش مدل برای GVHD(یک اختلال التهابی بعد از پیوند سلول های بنیادی خون ساز آلوژن) استفاده کردند. پیش از این مشخص شده بود که GVHD‌منجر به از دست رفتن سلول های پانت می شود و دیسبیوزیز روده ای را القا می کند. اما در این جا تجویز R-اسپوندین 1 مانع از بین رفتن سلول های پانت به دلیل GVHD شد و ترشح آلفا-دفنسین ها را نیز کاهش داد. مهم تر این که ترکیب میکروبیوم گوارشی بعد از تجویز R-اسپوندین1 به میزان زیادی احیا شد. هم چنین شواهد نشان داد که آلفا-دفنسین ها زمانی که به صورت خوراکی استفاده می شوند، اثراتی مشابه ناهنجاری های بواسطه GVHD دارند.

دو مولکول تست شده در این مطالعه یعنی R-اسپوندین1 و آلفا-دفنسین برای پستانداران از جمله انسان درونی بوده و اثرات اندکی روی میکروبیوم سالم دارند. این نتایج رویکرد فیزیولوژیک جدیدی را برای احیا و هموستازی اکوسیستم گوارشی پیشنهاد می کند و عوارض جانبی نیز ندارد.

پایان مطلب/